راهکار اندونزی برای پایان جنگ اوکراین: منطقه غیرنظامی و همهپرسی سازمان ملل
تاریخ انتشار: ۱۳ خرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۸۹۳۵۲۷
وزیر دفاع اندونزی امروز (شنبه) راههایی برای پایان جنگ اوکراین پیشنهاد کرد، از جمله ایجاد یک منطقه غیرنظامیشده و برگزاری همهپرسی در مناطق مورد مناقشه توسط سازمان ملل.
به گزارش ایسنا، به نقل از خبرگزاری رویترز، پرابوو سابیانتو، وزیر دفاع اندونزی از مقامات دفاعی و نظامی جهان که برای شرکت در نشست گفتوگوی دفاعی «شانگری-لا» به سنگاپور رفتهاند، خواست تا با صدور بیانیهای خواستار توقف خشونتها شوند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
او پیشنهاد کرد که طرفین در مواضع کنونی جنگ را رها کرده و هریک ۱۵ کیلومتر عقب بروند تا بین آنها منطقهای غیرنظامیشده ایجاد شود.
او با بیان اینکه این منطقه باید توسط نیروهای صلحبان سازمان ملل محافظت شود، خواستار برگزاری همهپرسی توسط سازمان ملل شد تا مشخص شود خواست اکثریت مردم مناطق مورد مناقشه چیست.
پرابوو گفت: پیشنهاد میکنم که در این نشست نوعی بیانیه داوطلبانه صادر کنیم که اوکراین و روسیه را به آغاز مذاکرات صلح دعوت کند.
این اظهارات وزیر دفاع اندونزی در حال مطرح شد که جوکو ویدودو، رئیسجمهوری اندونزی سال گذشته میلادی به مسکو و کییف سفر کرد و پیشنهاد داد که میانجیگر مذاکرات طرفین باشد. او همچنین در آن زمان رئیس وقت گروه ۲۰ بود.
در نشست شانگری-لا، جوزپ بورل، مسئول سیاست خارجه اتحادیه اروپا بیان کرد که اگر حمایت نظامی از اوکراین متوقف شود، جنگ بهسرعت تمام خواهد شد، اما حق حاکمیت این کشور زیر سؤال خواهد رفت.
پیشتر هم آنتونی بلینکن، وزیر خارجه آمریکا در تالار شهر هلسینکی گفت: «در هفتهها و ماههای آتی بعضی کشورها خواستار آتشبس خواهند شد. در ظاهر منطقی و حتی جذاب به نظر میرسد؛ چه کسی بدش میآید که طرفین جنگ سلاحها را زمین بگذارند؟ کسی هست که نخواهد این کشتار متوقف شود؟ اما آتشبسی که صرفاً مواضع کنونی را تثبیت کند به روسیه این اجازه را میدهد تا سلطه خود بر مناطقی که تا امروز تصرف کرده را تثبیت و پس از آنکه جانی تازه گرفت، مجدداً حمله را آغاز کند». بلینکن با بیان اینکه این صلح عادلانه و پایدار نخواهد بود، گفت: این کار تشویق مهاجم و تنبیه قربانی است.
او با طرح این گزاره که هر توافقی باید «حق حاکمیت، تمامیت ارضی و استقلال» اوکراین را در بر بگیرد، گفت که این توافق باید با حضور و موافقت اوکراین انجام شود و روسیه هم باید «سهم خود» را در بازسازی اوکراین بعد از جنگ پرداخت کند.
ولودیمیر زلنسکی، رئیسجمهوری اوکراین خواستار پسگرفتن تمامی مناطقی است که روسیه در این جنگ یا حمله قبلی در سال ۲۰۱۴ ضمیمه خاک خود کرده است. چهار منطقه «زاپوریژیا، دونتسک، لوهانسک و خرسون» که بخشی از خاک اوکراین محسوب میشوند، در اواخر سال ۲۰۲۲ با برگزاری همهپرسی توسط نیروهای روسیه، به خاک این کشور ضمیمه شدند. روسیه در سال ۲۰۱۴ نیز شبهجزیره کریمه را به خاک خود الحاق کرد.
مسکو اما میگوید صلح زمانی ممکن خواهد بود که اوکراین به کشوری بیطرف بدل شده، قید عضویت در ناتو و اتحادیه اروپا را زده و حاکمیت روسیه بر مناطق تصرفشده را به رسمیت بشناسد.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: حمله روسيه به اوكراين اندونزي حمله روسيه به اوكراين روسيه آمريكا چین آنتونی بلینکن آمریکا سودان رژيم صهيونيستي حمله روسيه به اوكراين روسيه آمريكا چین سازمان ملل همه پرسی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۸۹۳۵۲۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
پتانسیل چندجانبه گرایی شانگهای در برابر اسراییل
گرچه سازمان شانگهای تا پیش از درخواست ایران در بیستوسومین نشست سران در دی ماه سال گذشته به مسئله فلسطین ورود نداشته است، اما پرداختن کشورمان به موضوع اقدامات و جنایات اسراییل و شرایط بحرانی مردم فلسطین در نشست مذکور موجب سوق دادن توجهات اعضای سازمان شانگهای به جنایات اسراییل گردید. در همین راستا، روز جمعه وزرای دفاع کشور عضو سازمان همکاریهای شانگهای در بیست و یکمین اجلاس خود در آستانه پایتخت قزاقستان به محکومیت رژیم صهیونیستی و اقدامات بی ثبات کننده این رژیم در منطقه پرداختند. از همین منظر میتوان گفت سازمان شانگهای دارای ظرفیتهای بالقوه برای معطوف ساختن تلاشها و اجماع کشورها به حل مسئله فلسطین است.
در همین زمینه، دیاکو حسینی کارشناس مسائل بین الملل در گفت و گو با قدس اظهار کرد: بنیان سازمان شانگهای بر دو موضوع اصلی بنا شد، اول مبارزه با ناامنیهای درون منطقه آسیای مرکزی به ویژه در همسایگی با استان سین کیانگ چین که برای چینیها اهمیت دارد و در واقع دروازه ورود این کشور به دنیای غرب است. اما در عین حال بعد دیگری هم دارد و ان همکاری متقابل چین و روسیه برای مقابله با یکجانبه گرایی امریکا است. به نظرم با درنظر داشتن این دو هدف بنیادی میتوان گفت سازمان همکاری شانگهای تا اندازهای موفق بوده زیرا اگر امروزه سخن از جهان چند قطبی و پایان رهبری و سلطه امریکا بر جهان است، باید آنرا تا حد زیادی مدیون همکاریهای چین و روسیه دانست. زیرا سازمان شانگهای یکی از عرصههای همکاری این دو کشور محسوب میشود. همچنین این سازمان در زمینه مبارزه با تروریسم و ناامنی به ویژه در اسیای مرکزی اقداماتی انجام داده است. به هر حال این سازمان در رسیدن به اهداف محدود و ابتدایی خود موفق بوده اما برای دستیابی به اهداف فراتر از آن و تبدیل شدن به سازمان موفق اقتصادی و شناخته شدن به عنوان نهادی جهانی با کارایی امنیتی راه طولانی در پیش دارد.
برخورداری از وزن دیپلماتیک برای حل موضوع فلسطین
حسینی بیان کرد: اگرچه ساختار رسمی سازمان شانگهای به عنوان سازمانی اقتصادی و امنیتی در زمینه مبارزه با جدایی طلبی، تروریسم و افراط گرایی شناخته میشود، اما هنوز فاقد ساز و کارهایی است که بتواند خارج از این قلمرو و در حل و فصل تنشهای فعلی خاورمیانه ایفای نقش کند. بنابراین گرچه روسیه و چین در سازمان شانگهای مشارکت دارند اما تصور نمیکنم این سازمان در آینده نزدیک بتواند در خارج از قلمرو خود به ویژه در حل مسئله فلسطین و تحقق صلح آن نقش موثر داشته باشد.
وی گفت: حتی اثرگذاری و نقش شانگهای در ایجاد صلح در مناطق اسیای مرکزی و قفقاز هم عملاً محدود بوده و از ابزار لازم برای ایفای نقش در حفظ صلح در مقیاس بزرگتر برخوردار نبوده است. گرچه این مشکل مشاهده میشود اما سازمان شانگهای به لحاظ دیپلماتیک وزن قابل قابل توجهی برای رایزنی و حل موضوع فلسطین دارد و با مشارکت قدرتهای بزرگی همچون روسیه، چین، هند و قدرتهای منطقهای همانند ایران و پاکستان میتواند منعکس کننده صدای بخش بزرگی از مردم جهان به ویژه قدرتهای در حال ظهور باشد. در مجموع از قدرت اجبارآمیز کافی برای ملزم ساختن کشورها به تامین صلح در منطقه خاورمیانه و پایان دادن به جنگ غزه برخوردار نیست و باید برای رفع این مسئله تلاش کند.
انتهای پیام/
مینا افرازه